Dunedin en Otago Peninsula deel 2
2 maart 2024 - Dunedin, Nieuw-Zeeland
Dit is de laatste dag in Dunedin en omgeving. Al eerste gaan we naar de steilste straat ter wereld. Het wegdek bestaat uit betonplaten die zijn geborgd in de grond. Asfalteren van de weg was niet mogelijk, omdat als het asfalt zacht zou worden door de hitte het dan naar beneden zou druipen. Marja loopt nog wel een stukje de weg op, maar met de rolstoel is dit echt niet te doen.
Vervolgens gaan we door naar een uitkijkpunt boven de stad. Vanaf hier heb je een schitterend uitzicht over de stad en de omgeving (zie video). Inmiddels is het half 12 en tijd voor een kopkoffie en wat lekkers erbij.
We laten de stad achter ons en gaan het schiereiland Otaga Peninsula op. We rijden hier over een hoog gelegen kronkelweg. Hier stoppen we regelmatig om te genieten van het mooie uitzicht op zowel de oceaan als de zeearm die naar Dunedin gaat. Terug rijden we langs de kustlijn en zien hier en daar vrolijk gekleurde bushokjes staan.
We hebben nog voldoende tijd om naar de badplaats St. Clair te gaan. Hier is een mooie wandelpromenade langs de zee. Er wordt hier volop gesurfd (zie video). Aan het einde van de promenade zien we ineens een zeehond. (Zie video) De lifeguards van het strand houden iedereen op afstand, omdat hij soms agressief is.
’‘s Avonds gaan we weer uit eten op het centrale plein van Dunedin. We eten eer een heerlijke gebakken tong.
Maar wat steil zeg! San Francisco heeft ook één hele steile straat, maar daar hebben ze blokken schuin neer gezet zodat je moet slalommen.